The time they built your nordic wall
They built not high enough
No monumental afterthought
Fits that black accepted glove
And no light highlights honesty
The way you make it shine
Redemption’s flow’s thus deep in you
It dwarfs the wetlong Rhine
And even if they notice not
I will remain, to be
As adamant, as fiery hot
And all these backshots yet may see
The traces of the rot
Though late, too much for all but we
We occupy the fairest spot.
Warmenhoven.
Grijs de ijzeren maagd
De kille mot van boven
Pondrot zeer tot zwaar vertraagd
nsfeerloos misbeloven
Paarbewaar dat arme land
Van straf met haar bezoeking
Bracht de stramdacht ooit de voedhand
Beter een vervloeking?
Als ik even Engeland niet zie zitten.
Speels vlijmend dubbelspel
kende gijzeldel
Relge
,
gezwel
zomers vetspel
Aan
bekraakt spaaksnaak
Voor
dringding pingring
Kook
loos sprookroos,
keurstaak slaapvaak
– prinses op de erwt
mijn kop op een schaaltje.
Intree…
Buit uit de
Tuitfluit de
Luidduitnie
Muitspruitnie
Bruidstuitguit
Toedeloe.
Intree Vaesharteldartelt, Yoghurt Trollt te Hoorn.
Grootbleekclownplatzat
Patatzak, patatzaakmat
Brandende mafrotstad
Dood tegen downpat
Pratplekse pafstakkers
Rakhekse lafmakkers
Afmaaibaar domwicht
Kaalgezond zotzicht
Zuipbezocht kipbekocht omverdomd
Krampverpakt inverplicht inbindmisluktgericht
Actiekin aandacht ontbloed en verstomd
Kruipgetocht overvocht onderlicht
Ononderbroken volkomen ontbomd
Levende steven ter horizonzwicht.
Over Amsterdam, de ‘herstructurering-tot-Amsterdams-rode-loper’ van het Damrak, de ASVA en, in het bijzonder, de Commissie Intree van de UvA, editie 1991, na mijn afscheid daarvan wegens Yoghurt (tijdgebrek), corruptie en gekonkel binnen de Cie, en mijn verhouding met Susan Deuss.
Beitelmatig bonkt mijn brein
Brekend in een bonte bus
Bij de barre winterweerschijn
Knap ik om je kortste kus
Ik hou van jou
Dronken in Nachtbus 86 Amsterdam-Amsterdam, na oefenen met the Hideho’s en een bezoekje aan de Buurvrouw met Tiemen.
Ach, dat woud niet langer wast
Kap die harde last aan bast
Meerder ‘m, van mast tot kast
Rag wat raak, dat op de bast
Maar hou dat hart vast vast.
Probleemschetsen met streken.
Eenmaal dat stempel
Beloofd op het voorhoofd
Geeft geen gelijkheid nog pas
Eerst als de eersten
Dat allemaal zijn
Dan kan de haat aan het gas.
Eerste dag van vredesconferentie Midden-Oosten in Madrid.
Uit is niet gelijk aan vrij
Kom buiters, wees eens eerlijk
Wie de slang tot appel maakt
Mag wachten op de worm:
Na de stilte komt er altijd storm
En wie de ratel raakt
Die weet de winter al in mei
De rest vergist zich deerlijk.
Naar aanleiding van BBC-documentaire over Renamo.
De regen vergemakkelijkt
In ieder silhouet
Jouw lieve vorm en kleur te zien
En, zelfs vooropgezet,
Is neerslag, die mijn droefenis
Zo vaak heeft opgewekt
Het opgewekte einde van
Neerslachtigheid, verrekt
Betrekt het zwerk en plenst het
Dan verbergt het water zacht
Mijn tranen van geluk
Je hoopt erop, je wenst het
Het valt toch nog onverwacht:
Mijn dag kan niet meer stuk.
Qua zoete Suus, dank Nanno.