Zwaai, ik zie je
door de ramen
Altijd apart
nimmer samen
minder hard dan dat
wordt het niet,
buiten Arabië.
Terras van Café de Roemer, Botermarkt, Haarlem.
Zwaai, ik zie je
door de ramen
Altijd apart
nimmer samen
minder hard dan dat
wordt het niet,
buiten Arabië.
Terras van Café de Roemer, Botermarkt, Haarlem.
Tussen vruchten, in
een bakje
springt, naast blauwe bol,
een vlakje
dat half wit, half bruin
en rood
toen wij niet keken
de oplossing bood.
Terras van Café de Roemer, Botermarkt, Haarlem.
Schiet, op mij
je doel voorbij
en dan een stukje verder
Wie een wapen draagt is,
altijd, sloper –
nooit de herder.
Terras van Café de Roemer, Botermarkt, Haarlem.
Stop, laat het een bond zijn
van gehaktbal, parachuteval
onzin of onzinnigs.
Nooit meer, ooit, moet dit gebeuren
wij gaan niet meer langs
de deuren, van de wijkbalkons –
wij dragen, liever, ons.
Terras van Café de Roemer, Botermarkt, Haarlem.
Als je alles al voorbij bent
en, er dus, ook langs
blijft geen ruimte voor de zijweg
zonderlings, of bangs
niets is nog meer zonderling
dan dat ene, vrije ding,
zeg.
Terras van Café de Roemer, Botermarkt, Haarlem.
En om de ononzin
zou ik mijn wedde wedden
Maar dat is onzinnig, hoor
er valt niets aan te redden
Er leeft geen beter meer.
Terras van Café de Roemer, Botermarkt, Haarlem.
Wat golft als er geen water is
liefst langzaam, en op groen?
Het soort waarvan ik mij niet voorstel
ooit eens samen iets te doen.
Terras van Café de Roemer, Botermarkt, Haarlem.
Was ik toch zo politiek correct
dan zou ik dat dalen in schreeuwen
maar ik ben veel meer van het soort dat verrekt
en te laat komt, zelfs voor de leeuwen.
Terras van Café de Roemer, Botermarkt, Haarlem.