Sterk en stevig doorpakken
dat zou ik adviseren
Al wat uitsteekt afhakken
dat zal ze leren
En goed stampen ook, erop
gewoon omdat het kan
en ook best wat oplucht
maar dat is een heel slecht plan
dat lijkt wel leuk, voor even
lijkt ruimte om te leven
maar juist dat is het echt alleen
voor allen tegelijk, niet geen
Geen later diepe zucht
geen eeuwenlange strop
maar beter dan tevoren
kun je de slag, van de pendule, horen?
Slaan van kwink werkt slechts
als kwinkslaan nog wel werkt
Wie zich laat bedotten door te simpels
dat de angst versterkt
Laat zich ook beknotten, niet door wimpels,
virus, maskers, echts,
maar door eigen waan en woede
om het moeilijk leven
zei ik al ten overvloede:
beter is te geven
Beheersingsdrift door tegengaan
leidt tot massagraven
die helpen niet, nooit gedaan
liever aan het lukken laven
dan aan het mislukken:
maakt voor beter tukken.
Een rollercoaster van kalmte
Een zee van nergens zee.
Maar wel een meer
dan druk verkeer
Want frisse lucht
gebrek aan zucht
en empathie, ermee:
een fijn geval van Almte.
Medemens, medemens
Te dichtbij passeert de grens
Asociaal, asociaal
is het heden helemaal
Maskerplicht, maskerplicht
is er niet, want gek gezicht
Empathie, empathie
Zoek die niet, ze is er nie
Zwaar genoeg, zwáár genoeg
Weg! Want ik wil naar de kroeg
Oh wacht.
Kraak is boven
flits dichtbij
Rommeldonder overal
Herfst nog niet voorbij
Die is net begonnen
regen slaat de boel
en tijd is, welverdiend
mijn vriend
als u begrijpt wat ik bedoel.
Heengaan om te sterven
Dat klinkt logisch, is het niet
Ik wil geen pret bederven
zelfs niet van een stuk verdriet
maar dit loopt met tranen af
niemand vindt je aardig
je gaat tanen tot het graf
wie gemeen bijt blijft onwaardig.
De vaderlijke wens bij de gedachte
die in ons allemaal zo levend is
die doet ons nu beweren (gratis keizerskleren)
dat wat ons plaagt alweer vergleden is
terwijl uit het verleden blijkt
dat dat hooguit maar zo lijkt
dat bij onachtzaamheid der machten
kademuur verzakt in grachten
En zo is het altijd al geweest:
wie moraal fataal ontbeert (zich normaal verleert)
dan maar in bunkers hunkerfeest
die kan geen centje pijn verzachten.
Dat als ik ruzie zoek ik die niet vind
Dat ik op een schoolplein niet word gepest
Dat ik in de supermarkt geen last heb van de rest
Dat ik voor mijn dag begint geen last heb van je kind
weegt weer eens niet op tegen wat het meeste stoort
de hardstheid waarmee woongenot volkomen wordt vermoord
en dat is niet het maaien of het hakken in de parken
ook heel erg, maar nee, het is de lokroep van het varken
dat ’s ochtends, voor de koffie nog, je wereld opensplijt
en dan, als dat een feit is, zich onmogelijk vermeit
met plotselinge stilte waarin jij je wild verbijt
omdat het niet meer goed komt, en dan voor je voortuin schijt
in de zonder overleg of vraag verkeerd geplaatste dixi
onder luid gemusiceer van ingeblikt gebrek aan dictie
of aan vastigheid van toon
soms haat ik heel erg dat ik in dit kutland woon.
Neem de pijn vervaard ter hand
Vent ‘m uit en laat niet kisten
Schok en wees recalcitrant
Bak een brood, van wat blijft gisten.
Het nieuws is slecht
ellende echt
toch zijn er idioten
die vinden het hun vaststaand recht
de boel nog verder te verkloten
en daar hebben ze gelijk in
daar zijn vrije landen rijk in
niets beschermt, zelfs niet de tijd
tegen grenzeloze domheid
van de kaffers en malloten.