Plots is dit een nacht van pracht
(de jacht van wolkenluchten)
waarin wij niet, als net nog wel
zuchten onder regendrup
Het is net het net in dub:
geleegde echo van de hel
vergeven van verboden vruchten
die het leven blijven geven
want dat schijnt te horen
of het sterft of wordt geboren
dat is om het even
vreemd, zeer zinloos streven.
Ze zeggen dat je altijd moet schrijven voor altijd
Want teveel van wat vandaag is wordt verdaagd voor je het weet
Ik denk dat als ik nu al weet wat straks gaat zijn verdaagd
Ik ongevraagd dan ziener heet.
De een z’n milieu is het andere niet
De een z’n plezier is de ander z’n pijn
Ik zou het liefst, dat lijkt mij fijn
Noordvoort afzetten met linten van landmijn.
De wolken storten water terug in zee
mijn tranenvloed valt mee
andermans verkiezing
hangt zwanger in de lucht
De loopstrook lijkt steeds smaller
maar wordt, niet minder maller
breder, stiekem, onverwacht
behalve voor wie laatst lacht
Toch zwaar gezucht
en echte angstbevriezing
want dat blijkt allemaal best tof
maar de vraag is wanneer, niet of.
Sterk en stevig doorpakken
dat zou ik adviseren
Al wat uitsteekt afhakken
dat zal ze leren
En goed stampen ook, erop
gewoon omdat het kan
en ook best wat oplucht
maar dat is een heel slecht plan
dat lijkt wel leuk, voor even
lijkt ruimte om te leven
maar juist dat is het echt alleen
voor allen tegelijk, niet geen
Geen later diepe zucht
geen eeuwenlange strop
maar beter dan tevoren
kun je de slag, van de pendule, horen?
Slaan van kwink werkt slechts
als kwinkslaan nog wel werkt
Wie zich laat bedotten door te simpels
dat de angst versterkt
Laat zich ook beknotten, niet door wimpels,
virus, maskers, echts,
maar door eigen waan en woede
om het moeilijk leven
zei ik al ten overvloede:
beter is te geven
Beheersingsdrift door tegengaan
leidt tot massagraven
die helpen niet, nooit gedaan
liever aan het lukken laven
dan aan het mislukken:
maakt voor beter tukken.
Een rollercoaster van kalmte
Een zee van nergens zee.
Maar wel een meer
dan druk verkeer
Want frisse lucht
gebrek aan zucht
en empathie, ermee:
een fijn geval van Almte.
Medemens, medemens
Te dichtbij passeert de grens
Asociaal, asociaal
is het heden helemaal
Maskerplicht, maskerplicht
is er niet, want gek gezicht
Empathie, empathie
Zoek die niet, ze is er nie
Zwaar genoeg, zwáár genoeg
Weg! Want ik wil naar de kroeg
Oh wacht.
Kraak is boven
flits dichtbij
Rommeldonder overal
Herfst nog niet voorbij
Die is net begonnen
regen slaat de boel
en tijd is, welverdiend
mijn vriend
als u begrijpt wat ik bedoel.
Heengaan om te sterven
Dat klinkt logisch, is het niet
Ik wil geen pret bederven
zelfs niet van een stuk verdriet
maar dit loopt met tranen af
niemand vindt je aardig
je gaat tanen tot het graf
wie gemeen bijt blijft onwaardig.