Ga naar de inhoud

Auteur: Michiel van Reenen

42

Ze zeggen dat alles
altijd weer terugkeert
Doe dat dan nu dus
maar even
De rust die ik had
het leven, verweerd
maar altijd weer waard
om te leven.
Die zal niet weer zijn
maar hier, in de weerschijn
van jou, zal ik zonder meer
geven.
En meer, omdat alles
altijd weer terugkeert
DAT – is de zin,
van het leven.

Hospice

vandaag gaat vast mijn moeder dood
zo wordt de wereld uitvergroot
want elk detail een ding

wat mij het meeste raakt
was, met zeep door pa verwijderd
denk ik toch haar ring

want dat is ook de zijne
dat voelt bijna als de mijne.

Te fiets!

Roert de trom, opstandigt allen
laat u dit niet welgevallen
louter voor de eigen eer
sloopt de kat uw kandeleer

Als dit doorgaat bent u armer
aan illusies en aan warmer
fraaier, en uitbundiger
leven dat al was

men loopt lachend uit de pas
ziet de wereld plundiger
merkt niet wat men aanricht
en denkt dat u wel zwicht –

gedenk uw Mead, want zij zag licht.

Bij hernieuwde bedreiging van het Houtmanpad door megalomane ambtenaren. Ertegen in geweer: Stichting Houtmanpad. En, dus: Margaret Mead.

Levensstook

Het is onvrolijk Pasen
we komen om in bloemen
meutes dwaze hazen
bergen eieren, we roemen

weliswaar de zon, die echt is
ondanks 1 april
toch is, ongenadig, dood
er, en die doet wat niemand wil

vredeklievend bezig zijn
die verliest niet snel terrein
maar kan ook weinig winnen
soms lijkt daar wat op verzinnen

nog de moeite ook.

Bij de naderende dood van mijn moeder. Dank aan @Cookie_veD .

Dwazen

Taal heeft maling
snelfilter zelfs
aan huichel en keurslijf
miespel en doordrijf

taal maakt buiging
maar laat zich niet barsten
zal, dwarsgewelfs
ook de kaalstgeharsten

groot, en harig, verbazen
en glanzen gaan, op deuren en glazen.

Ktadk

Er ontluikt nieuw leven, kleur
wel wat out of focus
lente komt met treurgezeur
aste – kernbom op je krokus

ik zal niet beloven
dat ik hier jouw feestje vier
ik schrijf liever van mijn lijf
hele bijna-bijbels vol:

stop je sneeuwklok in je hol
slis maar tegen je narcis
kruip met tulp terug in je schulp
en ga toch keukenhoven

lekker, zelf, keukenhoven.

Met dank aan @kara_killer en @tnaleor .

Majestijd

Ik droom mij al jaren een kroning
die komt er niet echt, maar
eerlijk gezegd
is een inhuldiging ook een mooie vertoning

Hij is de mijne
(we zijn even oud)
en ik gun hem van harte het zijne:
een volk, kids en moordwijf

Leve de Koning!

Deugniet

Er valt niks van vrachtwagens
het wordt gejat
en ik heb het helemaal gehad
met dat soort van misdragen

de wereld is je oester niet
het is een wereld, stuk verdriet
met allemaal andere mensen

en die verdienen jouw misbruik niet
en hebben eigen wensen

klopt, je bent een deugniet.

En ik lap die erbij. Zo.

Lentegrim

Er koert duif
de vogels zingen
dat zijn heel normale dingen
op een mooie lentemorgen

Maar ik heb nog geen sigaar
word gestoord en ben niet klaar
net een aap met gouden ringen
en de klauwen in het haar

– oh, ik maak mij zorgen.

Een lichtgevend hertje

Dat wat leuk blijkt lijkt dat zelden
en dat is ook logisch
doodleuk is een ding voor helden
niet voor alleman, en gogisch

staat al heel lang vast dat leuk
snel aan afbreuk lijdt
net zoals de tijd verglijdt
kent leuk kwade reuk

en er zijn veel leuker dingen
met een ‘eu’ in ’t midden
dan er bot de lof van zingen
of erom gaan bidden

toch zijn wij erop gericht
en zullen we dat blijven
net een bende ouwe wijven
‘leuk’ lijkt iets voor in ’t gesticht:

en toch is het leuk.

Als antwoord op uitdaging door @Dzjieno.