Geen lebensraum voor boterbloemen
Laat geen mens ranonkel roemen
Asfalteer de parken
Archiveer de akelei
Zet er ‘boterbloempje’ bij
En laat ze nooit meer zien
Vandaag geen tijd meer voor natuur
En dus volledig bloemenzuur
Dat komt er van het leven.
Toneelschuur, Haarlem.
Overstijgt zweefkei
Het geestelijk zwerven
Dan kan dat de vrijheid
Alleen maar bederven
Maar ik
Wens jou
Het allerbeste.
Toneelschuur, Haarlem.
Over
Bandbrand landkei kogelfluit
Kleiplat borgkerk deurontzet
Afzet oprol wrevelzet
Oudzeer nooit meer uit
Dus dan maar doorgaan
Platslaan.
Toneelschuur, Haarlem.
Belle bellen lijkt mij een
Oerstom domidee.
Wie de muze knevelsneeft
Verdient er hooguit meewaar mee
Zo van ‘wij klappen, maar gedwee’
Ik en jij, een doek dat
Nooit geschilderd wordt
Een Hollands meesterstuk dat
Uitbeeldt wat er schort
Aan hen die ernaar kijken en
Willen wij ooit wijken, dan
Altijd onverkort.
En dus, in roerverloren stilte
IJsverkift bruin tijgervel
Met goud behangen sulgezel
In schaamteloze kilte
Klauwenkluwend wentelspel
Ontluistert snel de prilte
Het traangetrokken zilte
Verbijsterd door de burgerlel
Naar aanleiding van door mij verder niet waargenomen ruzie in de McDonald’s op de Grote Markt in Haarlem. Ik zag de erop toesnellende politiewagens wel, op mijn weg naar de Toneelschuur.
En dus ben ik al dromend thuis
Waar ik nooit heb gewoond
Waar ik alleen verguisd ben,
Geslagen en onttroond
Maar ook in diep gesprek
Gevierd ben, mooi dat het bestond
Toch blijft het ook voorgoed mijn droom
Niet die van jou, en spoedig ont.
Over het naderende verdwijnen van mijn geliefde stamkroeg.
Maar dit zijn bange nachten
Waarin ik droom van jou
En stormen razen boven mij
En tussen mij en jou
Laat dit wachten eindigen
Zoals het ooit begon
Met de schok van liefde
Op een avond na de zon.
Naar aanleiding van
Hemeltergen onwoord
Wrake Gods in kiem gesmoord
Door leefbaarheid, maar echte
Omdat de Heer in eerlijkheid
De stramste muur zal slechten
Toneelschuur, Haarlem.
En dat terwijl ik atheïst ben.
Ik wil het niet zijn
Ik geloof er niet in
Het heeft in mijn leven
Geen enkele zin
Ik kan er mezelf
Simpelweg niet in vinden
En vind mezelf dagelijks
Terug in verbinden
Verblindend de waarheid
Die drijft als de tijd
Ik ben wellicht wat oversekst
Maar nee, ik ben helemaal niet relaxed.
Toneelschuur, Haarlem.