Ga naar de inhoud

Maand: oktober 2017

Snif

Gezwets zou beter gratis zijn
dat wel, natuurlijk
aan je centje graag geen pijn
iets, maar niet te avontuurlijk

Gisteravonduurlijk
net als in ’t heden
wil je, herfstig guurlijk
er je poen niet aan besteden

Toch gebeurt dat, voor je weet
dat het al gebeurd is
ondervoetse grond zo heet
dat-ie sist van kattenpis.

(wat het dus wel is)

Flapflap

Ergens zwermen zomaar vogels
Vogels doen dat, alles, zomaar
Maar zo gaat het, ongeacht
wie op dinsdag wordt verkracht
of op vrijdag sterft:
vogels merken zelden
wie geluk of vrijheid derft.

Niet doodgaan

Je moet niet doodgaan, pik, dat is niet leuk
de dood zet heel het leven toch wat in een kwade reuk
als je weggaat, nooit meer staat, lacht niemand zich een breuk
de tering is voor anderen, veranderen voor jou
je moest niet doodgaan, pik – wát moeten we, nou?

Eindtijd

Brute briezen teisteren de dijken
en het duin
Kaalgeblazen bomen buigen zuchtend
hunne kruin

Het water komt als niemand denkt
dat het komen zal
hier geen bosbrand, modderschuif
aardschok, bommen, watookal

Maar, gewoon, verzuipen
dit is ons moeras
en alleen de vogels blijven
alles weer zoals het was.

Hongarije?

Ik vlieg in mijn hoofd
dat heb ik beloofd
aan mij, naar Budapest

dan vertel ik ze alles, daar
heel openbaar, terwijl ik ze aanstaar
van wat ik vind en de rest.

Maar het is in mijn hoofd
dus ik word niet geloofd
– toch is het een soort van test.

In Áfrika, dáár hebben ze Hongarije!