De meeuwen houden wedstrijd
in tergend langzaam vliegen
En ik blijf mij bedriegen
liegen dat het beter gaat
Dat is niet waar, ik ben nog daar
waar jij mij achterliet
Ik loop hier op een eilandstrand
te sterven van verdriet
– maar stil, zodat niemand het ziet.
Hoornderslag, Texel.
Tegen de tijd dat ik
– alweer vergeten
tegen de drammende donderdag trap
is deze woensdag al weggesleten
Niemand zal zich mij gedenken
en dat is niet slecht
beter dat dan, na je dood
nog altijd in gevecht
Tap mij nog een biertje.
Café De Roemer, Haarlem.
Waar in groene weetikveel
iets blauws, zacht sissend, fluistert
duistert het vanzelf gezellig
waast het naar een nieuwe dag
Ik dank jou voor al mijn zorg, en
dat ik in jou komen mag.
Terras van Café De Roemer, Haarlem.