De pilsgrens, de pilsgrens
De wilsgrens is afwezig
Niet waarom ik drink
Maar “Meer bier!”, dát houdt me bezig
Waarom ik drink, dat weet ik wel
Dat komt, het leven wordt de hel
voor u indien ik niet
(Of u dat ziet boeit mij geen biet.)
Mijn tandarts weet reeds dat ik knars
omdat ik leven haat
men bezigt zoveel dommenpraat
en men begrijpt geen snars
Men doet maar zonder ommezicht
uit hebzucht waarvoor ieder zwicht
Men dolkt maar wat in ruggen
zonder ooit het goed te pluggen
De tendens, de menstendens
de hersenweg, is ledig
de hersens weg lijkt snedig
maar veroorzaakt sterke stink.
(Toch herleef ik verder – want ik blijf mijn eigen herder. Dank aan Cas, voor ‘pilsgrens’.)